JAN AMOS KOMEŃSKI
JAN AMOS KOMENSKÝ

Dąbrówka: Mieszku, znowu się dziwnie ubrałeś... Kogoś mi przypominasz... Już wiem, podobnie wygląda mężczyzna na banknocie 200-koronowym.

Mieszko: Masz rację, Dąbrówko. Twój strój też jest trochę dziwny, wyglądasz jakbyś przed kimś uciekała. Ciekawe, czy wiesz, jak się nazywa ten pan na banknocie?

Dąbrówka: Tak, już sobie przypominam. To "nauczyciel narodów", słynny Czech - Jan Amos Komeński.

Mieszko: Wspaniale, Dąbrówko! A czy wiesz, że jego życie jest związane z kilkoma państwami, nie tylko z Czechami,  ale także z Polską, Holandią…

Dąbrówka: Naprawdę? Czy on był odkrywcą?

Mieszko: Niestety, nie. Jego podróżowanie miało dwa powody. Po pierwsze był słynnym pedagogiem i w ramach swojej pracy odwiedzał inne państwa. A po drugie, po bitwie na Białej Górze w 1620 roku, która była częścią wielkiej wojny trzydziestoletniej, musiał uciekać z kraju, ponieważ nie chciał przejść na  wiarę katolicką. W przeciwnym wypadku groziła mu nawet śmierć. Był biskupem Jednoty Braci Czeskich, której nie akceptowała rządząca w Czechach władza Habsburgów. Myślę, że w tym czasie mógł mieć na plecach tobołek uciekiniera podobny do Twojego.

Dąbrówka: Czy to prawda, że J. A. Komeński pisał książki?

Mieszko: Oczywiście, bardzo dużo i bardzo mądre. Najsłynniejsze z nich to "Labirynt świata i raj serca" oraz "Wielka dydaktyka".  W tym ostatnim dziele przedstawił swój program, jak zakładać szkoły w wioskach oraz miastach dla chłopców i dziewcząt  bez względu na ich stan majątkowy i społeczny oraz uczyć  przyjemnie i szybko tego, co będzie im  potrzebne w życiu. Kładł duży nacisk na naukę z wykorzystaniem wiedzy w praktyce.

Dąbrówka: Czyli ja też mogłabym chodzić do jego szkoły?

Mieszko: Może tak. Komeński pragnął również, aby nauka przebiegała w języku ojczystym.

Dąbrówka: A czy to prawda, że przez jakiś czas mieszkał w Polsce?

Mieszko: Mieszkał i pracował w Lesznie, które stało się ważnym ośrodkiem reformacji. Kilkanaście lat przed swoją śmiercią wyprowadził się do Amsterdamu w Holandii, gdzie zmarł (w 1670 r.) i został pochowany w Naarden na przedmieściach Amsterdamu.